Zweedse laarzen

Vandaege he’k twie tuunmannen an ’t wark had. Een hiele dag! Van even veur acht ure vandemorgen tot even nao vier ure vandemiddag. Alles is vandaege snuuid, dat ze hebben een vracht ofval mitneumen. De tuun is now weer hiel mooi. Ze hebben vandemorgen en vandemiddag drinken van me had mit wat d’r bi’j. En tussen de middag hebben ze hier in de keuken heur brood opeten en ik hebbe veur romige tomatesop, drinkyoghurt en soepe zorgd. Ik bin slimme wies mit die mannen!

Ik hebbe indertied alle boeken uut de Wallander-serie van Henning Mankell lezen. Prachtig! Wallander lag me as man wel. Een betien somber soms, wat mit et leven en de kommende oolderdom ommepakken. Dat soort dingen. Ik herkenne me daor wel in. En dan ok nog moorden oplossen… Ik hebbe now de thriller Zweedse laarzen van Henning Mankell lezen. Dit boek gaot over een dokter uut een ziekenhuus die deur een maekte fout eerder mit pensioen gaon is. Et is percies zoe’n kerel as Wallander. Die dokter lag me dus ok wel. Dit was ok een hiel spannend en mooi boek. Ik hebbe et in Ommeren uutlezen. De dokter woont in een blokhutte op een eilaand en dat huus van him wodt in de fik steuken wiels hi’j ligt te slaopen. Hi’j kan nog mar krek ontkommen. Hi’j woont hielemaole allienig op dat eilaand. Meer huzen staon d’r niet. Laeter wo’n d’r nog twie huzen in de buurt, krek op et vaastelaand, in de braand steuken. Wie dot zokke dingen? Dat moet dus uutzocht wodden…