Wu Zetian

Ik bin vandaege weer naor Liwwadden west, mar now mit de trein. In et Princessehof he’k de tentoonstelling Wu Zetian, de enige vrouwelijke keizer van China bekeken. Ik hebbe d’r trouwens eerst wat drinken en een stokkien gebak had. De tentoonstelling was hiel arg mooi. D’r was een mooie film over heur en prachtige keramiek: beelties, grafgiften… Te vule om op te numen. Dat zoks zo mooi beweerd bleven is, et hadde gister maekt wezen kund. Wu Zetian (624-705) was een klebiender van een vrommes. Ze wodde geboren tiedens de Tang dynastie. Gedurende de twieduzend jaor van et Chinese keizerriek was zi’j de ienige vrouwelike keizer. As maegien van veertien kwam ze in et peleis terechte as concubine. Mar ze wodde de vrouw van de keizer. Doe de keizer wegraekte, mos ze naor een klooster. Mar de ni’je keizer, de zeune van de oolde, haelde heur weeromme naor et hof, en trouwde ok mit heur. Ze regeerden aenlik tegere. China was et laand van de twie keizers. Doe disse keizer ok wegraekte, maekte ze heurzels keizer. Doe ze 82 jaor was wodde ze deur heur zeune ofzet en in datzelde jaor raekte ze ok weg. Et was een vrouw die heur laand goed bestuurde. Ze regeerde een multikulturele gemienschop, ze maekte gebruuk van alle inkommelingen mit die heur kunde en ze kregen wark. De Ziederoute was volop in bedrief. Ze gaf kleine boerties meer grond. Keunst, kultuur en ekenomie bluuiden. Et gong China veur de wiend. Nao ofloop he’k in kefé Thús van et Fries Museum wat drinken en een tosti had. Hieronder drie foto’s die ‘k van mooie beelties maekt hebbe. Een ruter op een peerd, een kemeel, en een peerd.