Weer op stap

Krek as vleden weke zaoterdag he’k weer mit Jarmo op stap west. We bin hier in Ni’jhooltpae west en in Et Vene. We hebben weer luncht in Lekkerz an de Dracht. Doe we naor die lunchroom kuierden, scheut  een vrouw me an die me herkende van mien kollumfoto in de kraante. Ik kende heur niet. Ze vertelde dat ze mien kollums in de kraante altied in de biebeltheek las. En ze vertelde ok dat ze as zangeresse bi’j verscheiden mannekoren zongen hadde. En dat de wereld d’r niet mooier op wodde en dat ze manluden over et algemien vule liever lieden moch as vrouwluden. Dat ze dus nooit lesbisch wodden zol. En zo hawwe een gesprek van wel een kertier. Wat Jarmo en ik op die beide zaoterdaegen allegeer uutspoekt hebben, dat kuj’m deensdag over een weke lezen in mien kollum die dan in de kraante komt te staon. Et is nogal opzienbaorend veur mien doen.