Wat wij zagen

Et was vandemorgen eerst beheurlik fris en wit over et laand. Mar de zunne was d’r votdaolik al bi’j, dat ik bin even op ‘e fiets naor Berkoop west. Musse op, sjale omme, haansken an. Ik hebbe een deuze boeken bi’j de Schrieversronte weghaeld veur de verkope tiedens mien optredens. Want dat moet vanzels wel deurgaon. Ik kreeg daor van verschillende meensken de komplementen veur mien kollum die vandaege in de kraante staot. Ik vun et een misse zet van et bestuur om de kultuurdippeteerde te vraogen veur de eupening van oons ni’je onderkommen, de kommende zaoterdag. Die vrouw het oons krek veur zowat de helte kot op oonze subsidie. Ze zol dus kommen, mar gelokkig het ze ofzegd. Ze komt dus niet en daor bin ik en nogal wat meer meensken bliede van. Nertuurlik moet et bestuur een betien netties veerder mit disse BBB-dippeteerde, mar ze heurde niet op oons fesien. Dat was te vule ere veur heur. Ik kreeg ok slim aorige mailties en appies angaonde de kollum.

Ik hebbe et kleine boekien Wat wij zagen van Hanna Bervoets lezen. Et was et boekewekekedo van 2021. Ik lope wat aachter… Et gaot over Kayleigh die een baentien krigt bi’j een bedrief dat smerige filmpies en foto’s van internet haelen moet. Zi’j en heur kollega’s zien de meerst walgelike dingen veurbi’jkommen. As ze verliefd wodt op heur kollega Sigrid lacht et leven heur toe. Of liekt dat mar zo?