Vraogteken

Gistermiddag wodde ‘k in de Aldi in Wolvege staonde hullen deur een man die vreug a’k him nog wel kende. Hoevaeke as me zoks toch overkomt! Ik wus et vanzels niet. Hoe zal ik dat toch altied ok weten? De man zee dat hi’j jaoren leden mit me praot hadde doe ik mit boeken in Berkoop ston. Dat kan waor wezen. En neffens de man, die Stellingwarfs praotte en een vrouw bi’j him hadde die deurleup, zol ik doe zegd hebben: ‘As ik jow zie, zie ik ien groot vraogteken.’ Ik kan me waorlik niet herinneren da’k ooit zoks tegen wie dan ok mar zegd hebbe. Zonder him bekend te maeken is de man doe veerderlopen. Et blift zodoende dus ien groot vraogteken.

Ik bin vandaege uut aende zet mit et rippeteren van de verhaelen die ‘k de kommende zundagmiddag in Staveren vertellen zal. En now he’k mien verstruperspakkien krek antrokken, want ik zal vanaovend naor oons mfc De Ni’je Stienze om daor de leden van een zangkoor les te geven in et goed praoten en zingen in et Stellingwarfs. De zunne gong hier zokrek trouwens wondermooi onder. De locht in et westen was hielemaole oranje. Prachtig!