Vot te vertellen

Ik hebbe hier wel vaeker schreven da’k vaeke hiel aekelik drome. Vannaacht was et ok weer raek. Ik droomde da’k mit kammeraod Jelle toelaotingsexamen doen mos veur de ulo. We zatten naost mekeer in een baank, hielemaole aachterin een klasselekaol. Et was vreselik. Ik wus nargens een antwoord op, begreep ok nargens wat van. Ien van de vraogen was welke naeme de trein naor Scharsterbrogge indertied hadde. Ik hadde gien idee. Jelle wus et wel. Die zee, naodawwe alle pepieren inleverd hadden, dat die trein De Roerdomp hiette. En doe scheut ik tegen vieren wakker. Doe ‘k laeter om kwat veur achte weer wakker wodde, hadde een vrouw me krek verteld dat zi’j ontdekt hadde hoe ze alle pepieren mit antwoorden op ‘e komputer bi’j mekeer koppelen mos. Dat wus ik ok niet. Ik was arg bliede da’k weer wakker was. Ik zal in ieder geval goddaank niet slaegen veur dit toelaotingsexamen. Jelle ongetwiefeld wel en die kan dan op zien oolde dag nog weer naor de ulo en die stoethaspels van lerers. Daor bi’j’ ok mooi klaor mit. Hi’j duzend keer liever as ikke.

Ik zal vanaovend vot te vertellen en et kan best wel es laete wodden veurda’k weer thuus bin. Ik gao naor de leden van de Vrouwen van Nu van Dongeradiel in dörpshuus Nij Sion in Niawier. Dat is vlakbi’j Dokkum en dus een beheurlike tippe uut de rook. Mar dit doe ‘k aorig liever as een toelaotingsexamen veur de ulo.