Voerman

Een schoffien leden al weer he’k et boek Hoe de Rahders Drenthe veranderden van Kees Opmeer lezen. Een familiegeschiedenis over 100 jaar vervening langs de Hoogeveensche Vaart. En now he’k dan et vervolg lezen. Gevangen in een paradijs, ok van Kees Opmeer. Over vader en zoon Voerman, schilders van de IJssel tot Verkade. En dan komt d’r nao verloop van tied nog een dadde diel over de femilie Mansholt. Al die meensken bin femilie van mekeer: Rahder, Voerman, Verkade en Mansholt. En zo ontstaot een schitterende serie boeken, die prachtig uutgeven binnen mit en protte illestraosies. Dit twiede diel gaot dus veurnaemelik over Jan Voerman senior en Jan Voerman junior. Senior was de grote schilder van de Iessel. Ik hole as romantikus arg van zien schilderi’jen. Prachtige lochten mit wolkens boven de revier, koenen an de kaant van et waeter, schippen op et waeter. Et parredies! Ik hebbe een protte van die schilderi’jen vanzels in et echt zien in et Voerman Museum in Hattem en indertied ok wel op een tentoonstelling in Kaampen. De femilie Voerman woonde in Hattem. Jan Voerman junior is vanzels beroemd wodden deur zien ‘plaeties’ die hi’j veur de Verkade-albums maekte. Hi’j was ok een groot keunstener, mar mos toch altied opboksen tegen de grote naeme die zien vader as schilder hadde. Et leven van beide mannen en heur femilieleden wodt in et boek verteld. Hiel interessaant. Ik neme mien pettien of veur Kees Opmeer, de schriever van al dat moois. Om al die archieven deurspitten te moeten, om al die brieven lezen te moeten… Zoe’n soort schriever zol ik nooit wezen kunnen. Daor zo’k et geduld niet veur opbrengen kunnen.