Johan Veenstra
Stellingwarver schriever en verteller
Plaetst op 26 juli 2024.
Ik was vandemorgen om half 11 in de blinders mooie Hobbe van Baerdt Karke op ‘e Jouwer. Nao et kondeleren was daor de daankdienst veur et leven van Hielke Heeringa. Hi’j is op 20 juli wegraekt in de leeftied van 92 jaor. Hielke en Annie kwammen veur Annie heur wegraeken in 1999, ik bin ok op heur begraffenis west, alle jaoren op ‘e ni’jjaorsbi’jienkomst van de Stellingwarver Schrieversronte bi’j Dragt in Wolvege. Daor kwammen dan een 200 meensken op of. Ie kun je dat zowat niet meer veurstellen. Hielke was as Fries slim gesteld op ‘e Stellingwarven en et Stellingwarfs. Ze weren lid van de Stellingwarver Schrieversronte. Dat kwam grif mit deur Annie. Zi’j kwam van Ni’jhooltpae en was een dochter van Marten en Wietske Bosma en ze woonden an de Vriesburgerweg. Annie hadde een breur Albert en een jongere zuster Jannie. Jannie en ik speulden as kiender tegere wel es. Ni’jhooltpaeïnger lezers van dit dagboek zullen et now wel weten. Ik hebbe vandemiddag nog hiel even mit Jannie praot. Heur breur Albert raekte nog niet zolange leden weg. ‘Now he’k gieniene meer daor a’k nog Stellingwarfs tegen praoten kan,’ zee ze. Et klonk as een gemis. Ik kan me dat levendig veurstellen, mar zo is et leven. Een leven dat now zonder Hielke deurgaot. Et staot zo mooi in Prediker: Voor alles wat gebeurt is er een uur. Foar alles is in tiid. Veur alles is een tied. Nao Annie heur wegraeken het Hielke nog es bi’j me op vesite west. Een dochter van Hielke en Annie is trouwens trouwd mit een zeune van de vroegere burgemeester Oosterwiek van Oost-Stellingwarf. Die bin ok nog lid van de Schrieversronte, vertelden ze me. De daankdienst duurde langer as da’k docht hadde en ik hadde nog een ofspraoke vandemiddag. Ik bin dus niet mitgaon naor et karkhof en dus ok niet naor et bi’j mekaander kommen in De Jongens van Joure om nao te praoten. Dan ha’k et allemaole niet opredded. Nao de karkdienst heb ik gauw wat eten in et resteraant tegenover de karke. Onderwegens he’k me in de auto op een parkeerterrein verstruupt. De begraffeniskleren uut en de kotte broek en een shirtien an. Dat was nog een hiele vrotteri’je. Om 2 ure wa’k bi’j museum Belvedère in Oranjewoold. In de NRC ston een lovend artikel van Sandra Smets over de beelden van Herbert Nouwens die daor butendeure tentoonsteld binnen. Onderstaonde foto he’k daor in de loop van de middag maekt. Dit beeld hiet Geboorte en stamt uut 2004.