Tietelosies

Tussen de bujjen deur he’k vandemorgen 80 tietelosies op et karkhof plaant. Krek doe ‘k daormit an de gang was, vleug d’r een koppeltien gakkende gaanzen over me henne. Was dat een teken van mien moeder dat ze mooi vun wat a’k an ’t doen was? Of wor ik now te zweverig? Wat zicht et karkhof in Ni’jhooltpae d’r trouwens mal en onverzorgd uut. Dat was vroeger hiel wat beter. Moet dit zo mal? Veerder he’k vandaege verhaelen rippeteerd veur et optreden van morgen in et Buurthuus van Noordwoolde. En vanaovend kommen de kiender mit de lampions an de deure!

Ik hebbe de roman Onder de hemel van Cornwall van Liz Fenwick lezen. Een mooi en romantisch boek. Een fluttien romantiek bin ‘k zo now en dan echt an toe. Demi het heur droombaene niet kregen en is besodemieterd deur heur vrund Matt. Die het heur stiekem filmd tiedens een wilde seksperti’j. Ze maekt et uut mit die smiecht en gaot berooid naor heur grootvader in Cornwall. Victoria woont in Cornwall op et prachtige laandgoed Boscawen. Nao de onverwaachse dood van heur man daenkt ze dat et hiele laandgoed van heur is. Mar dat pakt hiel aanders uut. Demi en Victoria kriegen bi’j de netaoris mit mekeer te maeken op een meniere die gienend van heur ooit veurzien hadde.