Tentoonstelling en BB-bunker

De wereld is d’r vandaege niet beter op wodden. De drie belangriekste lanen wo’n aanst regeerd deur onveurspelbere mannen. Ik zol haost gekken schrieven. We bin vandaege in wezen hiel toepasselik naor Museum Bescherming Bevolking west in de BB-bunker in Grou. Daor was ok een tentoonstelling over de dienstplicht in Nederlaand. Dat was een feest van herkenning veur oons as twietonnersjefeur en burohospik. Ik zag ok nog een foto van de Generaol Spoorkezerne in Ermelo daor a’k zowat 14 maonden legen hebbe, nao elk 2 maonden in Amersfoort en Kaampen. We hebben een rondleiding deur de bunker had. Onveurstelber! Ik hadde nooit docht dat et daor onder de grond zo groot was en nog zo keurig onderhullen. Kantoorruumten waor alle schriefmesienen en pepiereboel, deuzen segaren en inkpotties nog stonnen. En dan de mesieneruumten veur et elektrisch en een enorm agregaot veur as de stroom uutvalen zol. Slaopruumten veur manluden en vrouwluden. Ruumten mit eten in blik. De waeterveurziening en de ventilaosie. D’r konnen mar liefst 150 meensken twie weken blieven zonder dat je wat overkwam. En dan in bescharmde pakken naor buten om meensken te helpen as d’r een atoombom valen was op vliegbasis Liwwadden. D’r zatten daor, as ’t d’r op ankommen zol, allemaole meensken van de perveensie en de gemiente Liwwadden. De Kommesaores van de Keuninginne, Linthorst Homan, hadde as ienigste een eigen slaopkaemertien mit husien en wasgelegenhied. Alle aaderen sleupen in staepelbedden. Drieje boven mekaander. En dan de ruumten mit tillefoons en faksen… Overal stonnen in die tied nao de oorlog ok torens om Russische vliegtugen te ontdekken. In Berkoop ston bi’j de Koepelbos ok iene. Ik wete dat nog goed. De rondleider kon d’r prachtig over vertellen. Doe wawwe bange veur de Russen, dat kuwwe now wel weer wezen. Et is zeker niet onannemelik dawwe staorigan in een oorlogsekenemie belanen zullen en dat de militaire dienstplicht weer aktiveerd wodden zal. Hieronder een foto die ‘k maekt hebbe. Buten de bunker wodt andacht geven an de Koolde Oorlog. Hier staot een stok van de Berliense Mure, een Oost-Duutse Trabant en een gedaenkplakkien veur meensken die doodscheuten binnen tiedens heur vlocht naor et vri’je Westen. Wat wawwe naïef doe we nao et in mekaander ploffen van de Mure dochten dat et doe echt vrede wodden zol. Niks was en is minder waor. Morgen meer.