Sunny Boy

Gister begon ik verkolen te wodden, dat kwam hiel min uut in verbaand mit de opperaosie morgen. Ik hebbe gisteraovend nog wel goed vertellen kund in Eesvene. Vandemorgen he’k in Wolvege neuzespray en een coronatest haeld bi’j de apteek. Gien corona. Doe he’k et planburo van et ziekenhuus beld. Ik mag ondaanks de verkooldhied wel kommen a’k mar gien koorse (38 graoden en hoger) hebbe. Dat heb ik niet. Wat een gedoe toch allemaole.

In verbaand mit de ogen he’k de laeste tied minder lezen as aanders. Mar ik hebbe et mooie boek Sonny Boy van Annejet van der Zijl wel lezen. Biebeltheekleden kregen dat vleden jaor gratis. In de haast van 1928 gaot een jonge Surinaamse student naor Den Haag. Hi’j komt as kostganger in huus bi’j een scheiden Hollaanse vrouw mit vier kiender. As ze een half jaor laeter een poppien van him kriegen moet is dat een groot schandaol. Mar ze bouwen een goed bestaon op mit heur zeuntien Waldy, alias Sonny Boy. En dan wodt et oorlog en nemen ze joden in huus. Dat is niet zonder geveer…