Statmesies

Ik hebbe een spannegien statmesies om de deure en dat is een feest om te zien. Ze maeken de wonderlikste en zwinkende vliegbewegings. Poes Marja zat d’r op ‘e veensterbaank mit grote ogen naor te kieken. En doe vleugen ze recht op et raem an, mar d’r niet tegenop. Poes schrok d’r van en deuk in mekaander. De held! Mooi om te zien!

Mien komputerman Jarmo het hier vandemorgen op ‘e koffie west. Hi’j het me nog wat uutlegd en zo angaonde de smartphone. Hi’j het me verteld hoe a’k een foto, die me mit een appien toestuurd wodt, versturen kan naor mien mailadres. Butendat het hi’j de NS-app goed te plak zet en NL-Alert d’r op zet. As d’r oorlog komt, krieg ik daor dus bericht van. En ik kriege ok een bericht as d’r in een straole van 50 kilemeter wat args gebeurt. Een kiend te zuke raekt en d’r een moordener op ‘e vlocht is of zo. As ik dan wat verdochts zie, kan ‘k de pelisie bellen. Et mooie is dat Jarmo halverwege et jaor een eigen komputerwinkel-kantoor-ripperaosieruumte in Wolvege krigt. Ik hool jim op ‘e hoogte.