Schriefdag

Ik bin vandaege hadde an ’t wark west, ie kun vanzels niet almar om de bulten hennespringen. Et was een pittige schriefdag. Ik hebbe een kollum schreven mit de titel Ploemp! over oons bezuuk van vleden weke woensdag an et Dolfinarium in Hadderwiek. Ik hebbe ok weer twie verhaelen van ongeveer duzend woorden veur et Stellingwarver tiedschrift De Ovend schreven. Vleden weke iene en vandaege iene. Et is de bedoeling da’k veurlopig veur elke Ovend een verhael schrieve naor anleiding van foto’s in mien archief. Ik zol dat wel drie jaor doen willen. Tot mien tachtigste, dat zol wel aorig wezen. Mar as dat lokken gaot… De man mit de zende suiselt de hieltied vaeker in de buurt omme, gao daor mar vanuut. Ik hope dat die malle doerak me nog een schoffien mit ruste lat. Vleden weke he’k et verhael Optreden veur preenses Margriet schreven. Dat optreden is me goed twintig jaor leden beloofd, mar et is nooit wat wodden. Vandaege he’k et verhael In et spoor van Mara Silvius schreven over kammeraod Jelle en mi’j. We vieren van ’t jaor dawwe zestig jaor kammeraoden binnen. Daor gaot et verhael over. Wor lid van de Stellingwarver Schrieversronte, volk, dan kriegen jim De Ovend zes keer in et jaor over de heerd en dan kuj’m al dit moois lezen! Doe ‘k in mien warkkaemer zat ha’k de aachterdeure losstaon en poes lag naost me op een stoel. Die keek inienend naor de hal. Daor was dus bliekber wat te zien. Ik dri’jde me omme en zag de dikke rooie kaeter van de overburen bi’j poes Marja zien bakkien zitten te eten. Dat wodde Marja vanzels vusen te gottig. Die sprong van de stoel, leup naor de hal en dee een peer stappen in de richting van de rooie dief. Die raosde een keer mal en steuf doe de deure uut. En doe gong poes Marja weer op ‘e stoel liggen. Ik hebbe him vervolgens uutbundig prezen!