Scheene

Vandaege bin ‘k begonnen mit et rippeteren van de verhaelen die ‘k ankem weke donderdagaovend vertellen zal in Norg. Ik wil et verhael De vrouw van de burgemeester nog es vertellen. Dat he’k in een peer jaor niet daon, mar ik marke al wel dat et d’r zomar weer inzit. Dat is toch wonderlik. Et is krek as zit d’r een laegien mit verhaelen in mien heufd en a’k d’r wat uuthaele, et even rippetere, dan kan ‘k et weer zonder haeperen vertellen. As dat mar zo blift…

Hieronder een foto van vandemiddag. Ik hebbe even een kleine kuier maekt. Dat moet aenlik vule vaeker. Ik zitte te schrieven en ik stao te vertellen. Ik kriege te min beweging, mar ja… Allienig fietsen vien ik wel mooi, mar allienig lopen vien ik niks an. Et schöt ok gien klap op. Mar ik zol et toch wat vaeker doen moeten. Ik bin bi’j de Scheene langeskuierd. Dit is aachter mien oolde huus mit de Bindersbos in de veerte en rechts staot de boom van goed en kwaod uut mien roman Et geheim van de wiend. Doe ‘k weer thuus was, zag ik drie roofvoegels boven et huus zweven. Hiel mooi!