Remi

Ik hebbe de laeste daegen praktisch niet naor de tillevisie keken, ik hadde klussen wark die daon wodden mossen en ik hebbe lezen. Mar vandemiddag he’k naor de jeugdfilm Alleen op de wereld keken. Poere nostalgie vanzels. Et boek van Hector Malot was indertied mien aldermooiste kienderboek. Et verhael over Remi die mit de reizende artiest Vitalis de wereld in mos. Mit et aepien Joly Coeur en de honnen Capi, Dolce en Zerbino. Ien plaetien uut et boek kan ‘k me zo nog veur de geest haelen. Remi lopt mit Vitalis in een glooiend laandschop en onder heur, in een vallei, staot et huus van zien pleegmoeder. Moeder Barbarin raost naor him. Zi’j wil him niet gaon laoten en hi’j wil naor heur toe… Mar die aekelike kerel van vrouw Barbarin het Remi indertied vunnen as vondeling en wil van him of en het him in wezen verkocht an Vitalis. Wat toch vreselik, vun ik dat as kiend. Daj’ bi’j je moeder weg moeten en mit een vremde man de wereld in moeten. Datzelde plaetien uut et boek kwam ok as filmbeeld in de film veur en ik vun et weer vreselik. Nao alderhaande verschrikkelike dingen, kwam et op et aende dan toch nog goed. Ik hebbe de film mit genoegen bekeken. Veurofgaonde an de film he’k een klein kuiertien maekt. Bi’j de Scheene en mien oolde huus langes. De sloden staon slichtvol waeter en et is overal iene drabse. Ik hebbe tussen de polleboel deur een foto maekt van de B&B bi’j mien oolde huus daor ik vandezoemer twie daegen en naachten uutvanhuus west hebbe.