Proemesjem

Omdat et nog altied mooi weer is, he’k vandemorgen op ‘e fiets naor Wolvege west. Op ‘e mark he’k eerpels, witlof en drie kilo proemen kocht. En van die proemen he’k vandemiddag 11 potten heerlike sjem maekt. En d’r bleef ok nog wat over in een koemegien. Dat bruuk ik votdaolik op. Zoe’n hiele riegel volle potten mit zelsmaekte sjem vuult as een riek bezit. Laot de winter now mar kommen.

Ik hebbe de roman Het boekwinkeltje in de vuurtoren van Sharon Gosling lezen. In een klein Schots dörp staot een vuurtoren die twiehonderd jaor oold is. In de toren is et boekwinkeltien van de wat appatte Cullen. Doe Rachel vuuf jaor leden in et dörp kwam te wonen, vun ze bi’j him een baene en woonruumte. Mar dan raekt Cullen inienend weg. De toren het gien eigener meer. Wat moet d’r mit Rachel gebeuren? Of bin d’r argens toch nog arfgenaemen van Cullen? En dan ontdekken Rachel en Toby, die journalist is, een geheim in de vuurtoren… Disse roman hiet in medern Stellingwarfs een feelgoodroman. Et komt op et aende allemaole goed! En zoe’n boek he’k wel es verlet van, want ik drome mar vreselike mal deur. Vannaacht kree’k nao een medisch onderzuuk te heuren da’k een peer malle ongemakken hebbe en da’k ok een ni’je kni’je hebben moet. Ik was weer bliede doe ‘k wakker scheut.