Pompeï en Herculaneum

Vandaege hewwe naor et Drents Museum in Assen west. We hebben daor eerst in et resteraant wat drinken had mit wat lekkers d’r bi’j. En doe hewwe de tentoonstelling Sterven in Schoonheid bekeken. In et jaor79 nao Christus was de beroemde en beruchte uutbasting van de Vesuvius en doe kwammen de statties Pompeï en Herculaneum onder een metersdikke laoge aske terechte. D’r was veur de meensken gien ontkommen an. Op ‘e tentoonstelling is van alles te zien wat ze opgreuven hebben. Et begint drekt al slimme ontroerend. An et begin ligt et ofgietsel van een meenske. Die is in mekeer kreupen om himzels te bescharmen en zo dus onder die metersdikke askelaoge belaand en stikt. Haost twieduzend jaor laeter bekieken wi’j him. Wat zullen die meensken et benauwd had hebben. Mar wat weren daor een prachtige gebouwen en wat een schitterende keunst. Op ‘e tentoonstelling bin prachtige beelden, serviesgoed, sieraoden en fresko’s te bewonderen. Wat een riekdom was daor. Hier leupen we doe nog in beestevellen. Et mooiste fresko was van een bakker en een bakkerinne. Zie hieronder. Wat prachtig schilderd en wat een knappe meensken. We hebben in et museum ok nog even bi’j et maegien van Yde keken. Een veenliek mit een touw om de hals. Ze hebben dat zestienjaorige maegien vroeger smoord, mit een mes steuken en in et vene gooid. Wat toch gruwelik. Nao de tentoonstelling hewwe een stadskuier maekt. Doe we weer bi’j de parkeergerage kwammen, zee een man tegen me: ‘En hier hewwe een BN-er.’ Zol die man echt weten hebben wie ik was? Of hul hi’j me veur Beau van Erven Dorens of Kees Tol? Et zol zomar kunnen. Ie weten et niet…We hebben vanaovend lekker waarm eten had in et resteraant bi’j de Koepelbos in Berkoop.