Ooldomke

De eerste vuuftig jaor van mien leven he’k in wezen niet weten wie a’k was. Hoe ha’k doe bedaenken kund da’k ooit nog es ooldomke wodden zol. Hoe zol dat dan moeten en in mekaander zitten? Mar now is et dus toch gebeurd. Ik bin ooldomke van Miles Wagter, zeuntien van Deli Wagter en Elroy Wolfensperger. Et gaot allemaole goed. Ik bin bliede veur de oolden, mien schoonzuster Roelien en veur mezels!

Doe ‘k gistermiddag thuuskwam uut Broeksterwâld hadde Sijtze intied de drokproeven van mien ni’je boek in de brievebussse daon. De verhaelebundel Naozoemerlaand telt 224 bladzieden. Mien veurige roman Et liek in de Lende telt 256 bladzieden. Dat schilt dus niet zovule. Ik bin vandaege weer begonnen om alles nao te kieken. In wezen woord veur woord. Ik hebbe al weer fouten vunnen die ‘k bi’j de veurige korrektierondes zitten laoten hebbe. En now de boel van komputer naor komputer gaon is, levert dat ok weer tal van fouten op. Wat ik keurig kursief anleverd hebbe, is now inienend niet kursief meer. Dat moet dus allemaole deur Sijtze verbeterd wodden en daornao kiek ik dat dan weer nao. Et is elke keer weer om een puntheufd van te kriegen.