Ooldejaorsdag

D’r was gisteraovend in et krematorium van Ooldehaske een ontroerende en weerdige ofscheidsbi’jienkomst veur Chiel. Jan Koopman uut Noordwoolde vertelde Chiel zien levensverhael. Dat dee hi’j begin meert bi’j Koosje ok en dat kan hi’j hiel arg goed. Et was een mooi verhael wat hi’j prachtig vertelde. Dat is een keunst! En netuurlik allemaole in et Stellingwarfs. D’r wodde percies dezelde meziek dri’jd as bi’j Koosje: Waor de Lende, Et het nog nooit zo donker west… Wat een ellende veur de beide jongen: Michiel en Frank. Nao ofloop kregen we wat drinken en kon iederiene de femilie kondeleren en wat mit mekeer praoten. Ik vien et haost onbegriepelik dat et ni’je jaor zonder heur beidend begint.

Krek as mit de beide kastdaegen bin ik vanaovend allienig mit poes thuus. Ik gao altied naor Haarm en Jacob in Et Vene op ooldejaorsaovend, mar nao de beide opperaosies en de naobehaandeling moet Haarm et wat rustigan doen. Daor heb ik alle begrip veur. As et mar weer beter wodt. Ik wete niet a’k et oolde jaor wel uutzitte. Et kan best wezen da’k gewoon om elf ure op bedde gao. Et ni’je jaor begint ok wel as ik slaope.

Ik weens alle dagboeklezers en -lezeressen een goeie jaorwisseling toe en veul heil en zegen in et ni’je jaor.