Ommeren

Ik hebbe wat vervelende bi’jwarkings van de prednison, mar ik gao d’r toch een peer daegen tussenuut. Elk jaor gao ‘k mit Jelle een midweke vot naor een husien. Dit jaor staot dat husien in Ommeren in de Betuwe. Niet op een vekaansiepark, mar gewoon in et dörp. Dat doen we de laeste jaoren, we vienen dat vule mooier as op zoe’n meerstal groot park. We gaon mit Jelle zien auto, dan hoef ik niet zoe’n aende te rieden. Dat is een hiele stiekel uut de voete.  We nemen de fietsen mit. Et wodt mooi weer, zeggen ze. De laeste twie jaor, in Groet en Edam, hewwe nooit een lange broek an had. Ik daenke en hope dat dat vandeweke ok niet hoeft. We gaon et rustigan doen. We hebben wat boeken bi’j oons, zodawwe rustig zitten kunnen te lezen. Gerda het veur de hennereize een toeristische route uutzocht. We zullen dan wel lange onderweg wezen, mar et is vule mooier as de snelweg langes te gaon. As et daorginderd lokt mit de wifi en de laptop komt d’r elke dag wel een dagboekstokkien. As dat niet lokt, kommen d’r een dag of wat gien stokkies. Jim zien dat vanzels wel.