Om borgers naor de mark

Ik hadde vandemorgen op ‘e fiets naor Wolvege zuld, mar ik bin gistermorgen mit zeerte wakker wodden. Een spierverrekking of zo, daenk ik. Mar et kan ok wel wat aanders wezen. Mit et oolder wodden is d’r zo staorigan iederkeer wat. Ik bin dus mar mit de auto gaon, want een tippe in de koolde fietsen leek me now even niet zo goed toe. Ik hebbe boeken inleverd bi’j de biebeltheek en een ni’j boek mitneumen. Bi’j Theo he’k op ‘e mark drie kilo borgers kocht, want echte Stellingwarvers eten van ooldsher krummelige eerpels. Vandemiddag he’k een kollum, die ‘k morgen versturen moet, nog wat befiekt en bedaon. En ik bin weer mit et verhael Kaspar doende west. Almar dinkies veraanderen. Et slot van et verhael ontroert mezels, ik kreeg d’r traonen van in de ogen. Ik wete niet as dat wel een goed teken is. Et moet vanzels niet al te sentimenteel wodden. Ik gao d’r nog wel een keermennig deurhenne en kan et altied nog veraanderen. Ik hebbe de kaant en klaore kastboom ok van de zoolder haeld en die in de kaemer te plak zet. Et liekt hiel gezellig. En op et kassien in de kaemer staon de beelties van Jozef, Maria en et kientien, drie keunings, drie huders, de osse, de ezel en wat schaopen. Ik bin d’r wel klaor veur.