Ofscheid van Koosje

Vandemorgen mos et gewone wark nog deurgaon. Alain ter Schuur was hier om foto’s van me te maeken. Die kommen dan bi’j een interview dat Magda Dullemond mit me had het veur de West-Stellingwarver glossy Stiek’m trots die dit veurjaor uutkommen zal.

En dan was vandemiddag dus de ofscheidsbi’jienkomst veur en et ofscheid van Koosje in krematorium Haskerpoort in Ooldehaske. Et wegraeken van heur komt hadde an, et raekt me slim. Ze lag d’r zo mooi bi’j, et was krek as kon ze zomar overaende kommen en zeggen: ‘Et is allemaole niet waor.’ Mar de bittere waorhied leut him niet verriefelen. Jan Koopman vertelde et verhael over en van heur leven. Et mooie blonde maegien van Diever dat in de zestiger jaoren die mooie blonde boerezeune van Der Izzerd tegenkwam. En de keuze die Koosje nao al die lange jaoren maekt het. Een verstaandige keuze, want zo hadde et leven gien zin meer. Koopman dee dat vanzels in et Stellingwarfs en hi’j kan dat goed. En Ede Staal zong ’t het nog nooit zo donker west of het werd altied wel weer licht. Doe ‘k nao ofloop butendeure kwam, scheen de zunne volop, de voegels zongen, de bloemen bluuiden. Et zal veurjaor wodden. Een veurjaor zonder Koosje en dat is gewoon niet te bevatten.