Nommenaosie

D’r kwam vandaege een prachtig bericht van mien uutgever. Mien boek Et liek in de Lende is nommeneerd veur de Streektaelpries van et Dagblad van et Noorden. Dit is de vierde keer da’k veur die veuranstaonde pries nommeneerd bin. Ik hebbe de pries in et verleden twie keer wunnen. Veur mien romans Et geheim van de wiend en Een vrouw van ivoor. Mit disse nommenaosie bin ‘k al hatstikke bliede en tevreden!

We bin vandaege et pad uut west. We bin naor Coevorden west, ien van de drie Drentse steden. Eerst hewwe daor in resteraant De Heeren van Coevorden wat drinken had mit wat lekkers d’r bi’j. En doe hewwe et Stedelik Museum bekeken. Dat zit mit de biebeltheek in et prachtig restereerde Arsenaal van de stad. D’r was een tentoonstelling over de drie Podagristen. Drie veuranstaonde Drenten die om 1840 henne van Bad Bentheim naor Drenthe leupen en onderwegens alles neteerden wat ze interessaant vunnen. En veerder hewwe in et museum van alles bekeken over de geschiedenis van de stad. Et gong vanzels ok over Bommen Berend en de bisschop van Utrecht. Mit die laeste kerel hewwe as Stellingwarvers deur de jaoren henne ok altied heibel had. De Drenten hebben d’r iene van kaant maekt tiedens de Slag bi’j Ane. Wi’j hebben de Slag bi’j Vollenhove in 1309 indertied tegen krek zoe’n malle poedzak verleuren. Een mooi museum! We kregen daor van een man van et museum prachtige verhaelen te heuren. Wat kon die man mooi vertellen! We hebben ok nog even een stadskuier maekt en bi’j et Kesteel van Coevorden keken. Et ienigste kesteel van Drenthe. D’r zit now een hotel in. Ik hebbe d’r een foto van maekt. Zie hieronder. Et was trouwens gien mooi fotoweer. We hebben zokrek lekker waarm eten had in resteraant Pieter Poot op ‘e Blesse.