Neo Rauch – Die Mitte

Vandaege he’k mit de trein naor Zwolle west. Daor he’k in museum De Fundatie de tentoonstelling mit schilderi’jen van Neo Rauch bekeken. Prachtig figuratief wark. D’r bin hiele grote schilderi’jen bi’j. Die passen in de veerste veerte niet in mien huus. Mar ja, wat bedoelt de schilder? Wat wil hi’j oons vertellen? Ie kun as kieker je fantesie lekker gaon laoten en je d’r van alles bi’j veurstellen. Misschien ziej’ wel hiele aandere dingen as dat Rauch bedoeld het. Mar dat is juust et mooie van keunst. Bi’j et buffet bovenin et museum he’k wat drinken had mit wat lekkers d’r bi’j. Ik hebbe daor een schoffien bi’j de grote leestaofel zeten en een interview lezen van Jasper Krabbé mit zien vader Jeroen over de coronatied. Nao et museumbezuuk he’k wat eten in Gastro Ensemble, pal tegenover et museum. Op et perron in Zwolle leup een man mit een grote ofbeelding van Het meisje met de parel van Johannes Vermeer. Ik mag hopen dat et niet et echte schilderi’je was. Tegenover me op et perron zatten twie maegies. De iene aaide de aandere een peer keer over de wange. En in de trein naor huus toe zatten twie mannen mit een prachtig spanielegien. Ze legden een klietien op ien van de treinstoelen en daor gong et hontien lekker op liggen te soezen. Wat zol et mooi wezen a’k poes Marja op disse meniere mit me mit hebben kon. Mar ja, poes Marja is gien makkelik en gezeggelik hontien, mar een eigenzinnige katte. Die zal zoks nooit willen.