An et begin van de weke he’k de verbeterde versie van de drokproeven van Sijtze, mien vormgever en omslagontwarper weerommekregen. Ik hebbe keken as alles goed veraanderd en verbeterd was. Ik hebbe toch nog een peer fouties in de drokproef ontdekt. Dat betekende da’k nog een extra korrektieronde doe. De zoveulste… Gister en vandaege bin ‘k daor drok mit west en ik gao d’r ankem weke veerder mit. Alles wa’k now nog viene, wodt dan weer verbeterd deur Sijtze en ik kieke die verbeterings dan weer nao. Veur elk boek is et zodoende altied een eindeloze put wark. Dat hebben de meensken hielemaole niet in de gaten. Nao disse korrektieronde doe ‘k d’r niet nog iene. Mar et zol hiel goed wezen as een aander d’r nog es naor kieken zol. As was et mar zo hier en daor wat bladzieden. As schriever kiek ie op et laeste over je eigen fouten henne.
D’r staot now een hiele riegel bluuiende ammarillen bi’j me in de veensterbaank. Is disse ok niet mooi?