Nao de opperaosie

Doe ‘k gister mit Harry in et ziekenhuus zat te waachten, vreug een vrouw inienend as ik Johan Veenstra was. Ja dus. Ze hadde me wel es in Berkoop zien… In de ruumte waor as ik alderhaande druppen in de ogen kreeg, zag ik Johan P. uut Wolvege daor a’k vroeger mit op ‘e ulo zat. We hebben genoeglik even praoten kund. En doe mos ik hulpen wodden en kwam d’r vervelend ni’js van de dokter. Ik mos me d’r niet al te vule van veurstellen. De dokter bi’j wie a’k in december west was, hadde et d’r over dat mien slechte oge, een lui oge, van 20 percent naor 60 percent kunnen zol. Ik vernam gister al wel dat dat d’r grif niet in zat. Et oppereren dee niet zeer mar et liekt niks hulpen te hebben. Now ik et verbaand d’r of hebbe is et krek as aanders. Ik kan gewoon de brille op hebben en zie niks beter. Et slechte oge blift slecht. Ik zie daor allienig de kleuren helderder mit, mar ik kon en kan daor niet scharp mien zien. Mien aandere oge en een brille nemen dat gemis wel over. Dit schöt dus niks op. Ik wodde vandemorgen beld deur een vrouw uut et ziekenhuus. Et kan nog wat bi’jtrekken, zee ze, mar ik zal altied een brille neudig hebben. Ik zie now as de dood tegen de volgende opperaosie op. As dat es niet goed gaon zol, dan kan ‘k niks meer.