Moes

Wat een opschudding vandaege… Doe ‘k vandemorgen van bedde kwam, ha’k et drekt al in de gaten. Poes zat in mien slaopkaemer veur een kassien te loeren. Hi’j hadde grif weer een levendige moes naor boven brocht. En ja heur, doe ‘k et kassien verscheuf zag ik een moes. Die steuf vot. Ik wus niet percies waorhenne. Vermoedelik aachter de zwaore klerekaaste die ‘k niet van ’t plak kriegen kan. Now, daor zat ik mit een moes in huus en ik wus niet waor dat ding zat. Poes verleur even laeter alle interesse en ik zat d’r mit. Ik hebbe de veurdeure mar eupenzet. Hopelik kon de moes zo et huus weer uutkommen. As dat gebeurt is weet ik vanzels niet. De deure staot nog altied los. In de loop van de morgen zat ik in mien warkkaemer en daor lag poes bi’j me op een stoel. Inienend schrok de katte op. D’r was iene in huus, d’r reup iene. Et was overbuurvrouw Diane. Die was ongerust wodden omdat de veurdeure almar losston en dat was aanders nooit zo. D’r mekeerde me gelokkig niks. Ik was niet daelesleugen deur een inbreker, ik lag niet argens dood. Mar wat is et goed as meensken mekeer een betien in de gaten holen! Ik hebbe dit slim wardeerd! Mar wat een opschudding deur poes Marja mit zien gedonder. Ik daenke da’k him naachs niet meer buten hebben wil. Dit gesodemieter bin ‘k zat.