Meertmaond-streektaelmaond

Wie het et gisteraovend niet zien op ‘e tillevisie: twie bloedhonnen die een prooi te pakken nammen. Et was een walgelike en schaandelike vertoning. Op disse meniere liekt Amerike niet meer de leider van oonze  vri’je, demekraotische, westerse wereld te wezen. As de beide diktaters Poetin en Trump kammeraoties wodden zicht et d’r niet al te best uut. Oonze wereld liekt mit de dag griezeliger en geveerliker te wodden. Waor lopt dit op uut?

Meert is vanoolds de streektaelmaond in et Nedersaksische taelgebied. Vandemiddag wodde de streektaelmaond in Berkoop eupend in et gebouw van de Stellingwarver Schrieversronte. D’r weren ongeveer vuuftig bezukers en et wodde een mooie middag. De direkteur van de Schrieversronte, Abel Darwinkel, leidde de middag. Fettje Alten sleug mit een haemer de streektaelmaond eupen en Karst en Mark zongen lieties en maekten meziek. D’r wodden vandemiddag twie ni’je boeken prissenteerd. Eerstens Een betien appat is hiel gewoon, een bundel mit kotte verhaelen van Jaap Sikkema uut Wolvege. Een goeie vuuftig verhaelen over doodgewone meensken die bi’jtieden dingen mitmaeken die oons allemaole overkommen kunnen. En twiedens De kleine preens. Christine Mulder maekte de vertaeling van et beroemde boek van Antoine de Saint-Exepéry. Op ‘e Biebel nao is dit boek et meerst vertaelde boek van de hiele wereld. Ik zal beide boeken ongetwiefeld mit genoegen lezen gaon.