Marian

Ik hebbe vandemiddag wat in Wolvege ommeheisterd. Daor he’k veur de eerste keer tankt, want mien ni’je auto krigt spietig genoeg ok dust. Ik wus eerst even niet hoe de doppe van de beziuetank mos. Ik bin ok zo klongelig. Ik hebbe ok nog muuite om mit et navigaosiesysteem omme te gaon. Et lokt me uuteindelik wel, mar dan wee’k niet meer percies hoe a’k et daon hebbe. Ik bin een grote klongel. In Wolvege he’k alderhaande troep die niet in de grieze ofvalbak mag naor et gemientelike ofvalstesjon brocht. Een buterlaampe, pannen en koekepannen en ok nog twie verroeste snumessen daor mien moeder vroeger mit an ’t prikkehakken was in de wal naost et oolde huus. Vot mit die oolde rommel. Vervolgens he’k naor de Aldi west en doe naor Marian veur fysio. Deur alle drokte, spanning en stress doen de spieren in nekke en schoolders me weer slimme zeer. As et allemaole wat tevule wodt, krie’k disse klaachten altied. Ik bin de jaoren deur al vule vaeker bi’j heur west. Ik hebbe een anvullende verzekering, daor wodt et uut betaeld as Marian heur best weer dot om et wat minder zeer en gevulig te maeken. Ze wet alle zere plakken sekuur te vienen.