Lief Museum

Ik hebbe et boek Lief Museum lezen. Ik kreeg et van Douwe te lien. Et gaot hier om een briefwisseling tussen Simon Carmiggelt en Ellen Warmond van 1964-1979. Carmiggelt was in die tied de beroemde schriever van zien kursiefies in Het Parool onder et pseudoniem Kronkel. De dichteresse Ellen Warmond warkte sund 1955 in et Literetuurmuseum, dat doe nog Letterkundig Museum hiette. Zi’j vreug Carmiggelt in een brief om mit te warken an een tentoonstelling. Hi’j wol dat wel, geneut van heur wieze van schrieven en zo begon een briefwisseling die vuuftien jaor duurde. Zi’j schreef him meerst vanuut Den Haag, hi’j heur vanuut Amsterdam, mar vaeke ok vanuut De Steeg. Daor hadde hi’j mit zien lieve Tiny een huus. Van een  relaosie mit Renate Rubinstein was doe nog gien spraoke. Warmond vertelt vanzels over alderhaande schrievers die in et museum kommen en d’r wodt heerlik teut en roddeld. Tiedens een etentien in Bergen, daor Adriaan (Jany) Roland Holst woonde, vreug Roland Holst an Godfried Bomans as die ok wus as Roland Holst zien kammeraodske, de beeldhouwster Charlotte van Pallandt, misschien ok op bedde gong mit schilder Kees Verweij. Bomans wus et niet… En daoromme weet ik et now ok niet. Ik wete weer wel uut de biografie over Jeanne Bieruma Oosting dat Roland Holst d’r in ieder geval niet vies van was. Mar ja, wie is d’r niet vies van? Et is vanzels heerlik om van alles over dat soort instituten en meensken te lezen. Et toppunt was indertied wel de serie Het Bureau van J. J. Voskuil over et Meertens Instituut in Amsterdam. Gruwelik en toch ok enorm humoristisch. Wat warkten daor een appatte piesappels! Warmond vertelt op een slim speulse meniere over alderhaande volk uut de literaire en keunstenerswereld. Ik hebbe arg van et boek geneuten. Moet d’r deur goenend aenlik niet een briefwisseling begonnen wodden over vuuftig jaor Stellingwarver Schrieversronte?