Lezen

Doe ‘k vandemorgen et voegelvoer uutstri’jde kwam d’r drekt een markloper bi’j. Markloper is et mooie Stellingwarver woord veur Vlaamse gaai. Wat bin dat toch prachtige voegels, mar et bin vanzels ok rovers. De nussies van kleine zangvoegelties bin niet veilig veur heur. Mar ja, feit blift dat de meens de aldergrootste rover is. Van dat wezen op twie bienen het de wereld een enorme schae.

Ik bin al jaoren van doel en lees in ieder geval ien boek in de weke. Ik vien dat dat toch aenlik wel moet. Een schriever moet ok een protte lezen en zien hoe as aanderen et doen. Mar et lokte de jaoren deur mar niet. De laeste drie jaor he’k et bi’jhullen. In 2021 las ik 41 boeken, dat was dus niet genoeg. In 2022 las ik 49 boeken, dat was ok nog niet genoeg, mar et kwam in de buurt. En vleden jaor las ik 59 boeken. Zo heurt et dus. Ik bin tevreden. Ik begon et jaor mit Bloedbloem van Ria Oosterhof. Dat is et eerste diel van een autobiografisch verhael van mien aachternichte Ria uut Papendrecht. Ik eindigde et jaor mit Avondrood van Corina Bomann. En now moe’k vanzels zien da’k van ’t jaor weer op zien minst 52 boeken leze. Mar mit dat staar-gedoe kan et wel es niet hielemaole lokken. We zullen et zien.