Laos

Et was aenlik de bedoeling west da’k dit weekaende bi’j Karel en Annie west hebben zol in et Braobaanse dörp Zeelaand. Mar dat is me op ’t heden een betien te drok. Et was wel mooi da’k mit Jelle an et aende van oonze midweke in Ommeren op ‘e laeste dag middags bi’j heur eten hebbe. Op die meniere bin ‘k d’r toch even west. We hebben een twiedaegse vesite veurlopig mar uutsteld.
Et is vandaege percies 59 jaor leden da’k slaegde veur et ulo-examen. Op 10 juli 1963 dee ik et mondelinge examen in de Schouwburg van Et Vene. Ik zie juffer Zielstra nog op oons ofkommen doe we daor de deure uutkwammen mit de diploma’s en de cieferliesten. Van heur kregen we Fraans en Duuts. Op beide vakken ha’k een achte. Ik wete ok nog hiel goed hoe a’k ondervraogd wodde over geschiedenis. Naodat de beide manluden die tegenover me zatten me dingen vraogd hadden over de tiedvakken die we leerd hadden, vreugen ze me inienend in welk Zuudoost Aziatisch laand d’r een burgeroorlog an de gang was. Daor hadden we niks van leerd. Ik mos naodaenken, nuumde een peer lanen. Niet goed. Mar doe scheut et me inienend in de zin. Laos. In Laos was een burgeroorlog an de gang. Goed! En doe vreugen ze me wa’k daor van wus. En ik wus et. Ik vertelde dat d’r vochten wodde op ‘e Vlakte der Kruiken, dat de keuning Savang Vatthana hiette en de keuninklike resideensie in Luang Prabang was. En dat d’r drie preenzen weren die om de macht streden: Boun Oum, Souvanna Phouma en Souphanouvong. Ik wus et doe en ik wete et nog altied. Op die meniere kreeg ik vandaege 59 jaor leden een tiene veur geschiedenis.