Jeroen Brouwers

Jeroen Brouwers is gister dus wegraekt. Ik hebbe mar drie boeken van him in de kaaste staon: Bezonken rood (1981), Het is niets (1993) en Het hout (2014). Prachtige boeken. Mar meer he’k niet van him lezen. Dat kan vanzels niet, daor moe’k toch aenlik wat an doen. In Het is niets schrift Brouwers de mooie zin: Wanneer begint precies het besef dat men eenzaam is en er niets meer zal gebeuren dat de eenzaamheid nog kan verdrijven? En ok: Het leven duurt te lang. Ik vind er sedert mijn veertigste, hoewel naar men zegt het leven op die leeftijd begint, niets aantrekkelijks meer aan. Brouwers is 82 jaor wodden.

Ik hebbe et kleine boekien De jaloezieman van Jo Nesbo lezen. Op et kleine Griekse eilaand Kalymnos in de buurt van Kos raekt een Duutse toerist te zuke. Getugen vertellen dat hi’j aovens teveuren vochten het mit zien twielingbreur. Et is een raodsel. D’r is gien liek en gien spoor van geweld. De hulpe wodt inreupen van inspekteur Nikos Balli. Hi’j staot bekend as de jaloezieman, omdat hi’j vaeke moorden oplost daor jeloersighied et heufdmotief bliekt te wezen…