Jan en Durkje

Et was een drokke en roezige dag. Ik hebbe vandemorgen eerst nog even mit een kollum an de gang west en die he’k doe opstuurd naor de kraante. Daornao he’k in Wolvege naor Marian toe west veur fysio. Doe he’k thuus een kleinighied eten en wat verhaelen rippeteerd. En doe bin ‘k weer naor Wolvege gaon veur et fesien van Jan en Durkje. Die bin 50 jaor trouwd. Dat is toch werachtig een allemachtig lang aende. Een protte meensken van vandaege-de-dag zullen dat niet haelen. Et fesien was in resteraant Bruiss in de vroegere Lennaflat en et was aldergenoeglikst. Ik bin d’r mit Riemie hennegaon. Aj’ naor zoks toe gaon kunnen mit iene diej’ kennen is dat wel zo aorig. Ik hebbe twie keer een verhael verteld, dat gong wel goed. De beide kiender, Lieneke en Harmen, vertelden wat over heur oolden mit wat foto’s d’r bi’j op een scharm. Wat mooi dat de femilie zo goed bi’j mekaander was. Want ja, et leven is bi’jtieden een wippel spullegien… We hebben oons tegoed daon an een heerlik koold en waarm buffet. Dat was dikke veur mekaander. Ik bin gien grote eter, mar bin toch drie keer mit mien bottien bi’j alle lekkers langesscharreld. Ik vien et altied doodzunde dat d’r zovule eten overblift. Ik mag toch hopen dat Jan en Durkje goed wat plestieken bakkies en poedegies mit van huus neumen hebben en dat ze die vol overbleven spul daon hebben zodat ze et hiele weekaende nog lekker eten kunnen!