Het Bloemenmeisje

Ze hebben me gister op ‘e Wintermark van Mildam ok vraogd a’k op ‘e Wintermark van Katliek kommen wil mit mien boeken. Dat is op zaoterdag 28 december. Ik zol dan butendeure staon moeten, mar dat wi’k dus niet. Et is best wel een opgaove en stao een hiele dag ik een koolde boereschure. Daor woj’ beheurlik stief van in de gewrichten, ok al hadde ik gister zes laogen kleren om de huud. Mar aj’ goed verkopen is et dat wel weerd. Mar butendeure staon is me te gek, dat doe ‘k beslist niet. Dat is veur meensken die een jaor of wat jonger binnen as ik bin. Now ja, ze zollen zien a’k dan in et waarme karkien van Katliek staon kan. Dat wil ik wel, want et is prachtig om mit boeken op een mark te staon. Een protte meensken kennen me en hebben et vaeke over mien twiewekelikse stokkies in de kraante. Da’k daor veural mit deurgaon moet. ‘Ik leze ze altied mit een glimlach,’ zee een vrouw gister tegen me. Dat is toch mooi? Ik zal wel heuren a’k naor Katliek kan of niet.

Dit is et jaor van Anya Niewierra. Ik hebbe now heur vuufde boek lezen. Nao Het dossier, De camino, De nomade en Vrij uitzicht he’k now Het bloemenmeisje lezen. Al weer hiel arg mooi. Hoge in de Fraanse Pyrenenen vint de pelisie in 1988 een verwilderd maegien bi’j et liek van heur moeder. Omdat ze nargens inschreven staot krigt ze de naeme Nina Fleurie, et bloememaegien. De moord op heur moeder wodt nooit oplost. Dattig jaor laeter is Nina een bekendhied, ze ontwikkelt medesienen op basis van kruden. Ze het een protte sukses, mar is wat wonderlik in de omgang. En dan ontdekt ze dat ze een twielingzussien het. Ze gaon tegere op zuke in et wonderbaorlike leven van heur moeder. As heur zuster te zuke raekt, raekt de zuuktocht in een stroomversnelling. Ze ontdekt wie et leven van heur moeder verwoestten en dan perberen die meensken heur te pakken te kriegen.