Hermitage

Veur de coronatied gong ik ieder jaor wel een keer naor Museum Hermitage an de Amstel in Amsterdam. Wat he’k daor jaorenlaank mooie tentoonstellings bekieken kund. Allemaol prachtig spul uut de echte Hermitage in Sunt Petersburg, et vroegere Winterpeleis van de Russische tsaren. Haarm en ik weren daor in 1983 en bekeken alle schilderi’jen van Rembraandt die ze daor hebben. Doe hiette Sunt Petersburg nog Leningrad. Vleden weke nam ik mezels veur en gao ien disser daegen nog een keer mit de trein naor de Hermitage in Amsterdam. Ik wol zo graeg de schilderi’jen van Kandinsky bekieken die daor hongen. Ik hebbe bliekber wel wat mit die schilder. In de bundel Longerlaand staot et gedicht Krek as Kandinsky en in de bundel mit langere verhaelen daor a’k soms mit doende bin, komt een verhael mit de titel Kandinsky. Mar ze hebben in Amsterdam de jaorenlange saemenwarking mit Sunt Petersburg verbreuken in verbaand mit de oorlog in Oekraïne. De lopende  tentoonstelling is votdaolik sleuten. Hiel arg begriepelik, mar jammer is et wel. Now hoef ik jaors niet meer naor de Hermitage an de Amstel. Dat is toch een gemis. In 2009 was Beatrix daor mit Medvedev en laeter ok een keer mit Poetin. Doe vunnen we et bliekber nog wel goed dat dat soort kerels bi’j oonze keuninginne en de rest van de regering op vesite kwammen. Mar et weren doe vanzels ok al malle poedzakken zonder geweten.

Doe ‘k d’r vannaacht om kwat over iene even uut mos, zag ik poes Marja. Die was bi’j mi’j in de slaopkaemer krek een moes an ’t opeten. Harrekrastes nog an toe… Ik hebbe him mar begaon laoten en doe ‘k vandemorgen wakker wodde was praktisch alles op en lag hi’j bi’j me op et voetenaende.