Herdaenking Kaamp It Petgat

Vandemiddag wa’k van vier tot zes ure bi’j de jaorlikse herdaenking an de Nieksweg in Blesdieke op et plak waor et vroegere wark- en strafkaamp It Petgat was. In de naacht van 2 op 3 oktober 1942 wodden al dit soort kaampen in Nederlaand leeghaeld en de joodse manluden wodden mit heur femilie naor Westerbork brocht. D’r kwam vandemiddag een grote koppel volk op of. Ik trof daor veur an de weg Janny uut Et Vene, dat we bin zodoende mar bi’j mekaander bleven. Eerst legde burgemeester André van de Nadort een kraanze bi’j et monement veur an de weg. Kiender van de schoele op ‘e Blesse legden d’r ok bloemen henne. En doe leupen we in doodse stilte een aende aachteruut, de menninge daele, naor et vroegere kaamp. De vlagge hong d’r halfstok. D’r weren toespraoken van Anne Schelhaas, de veurzitter van et bestuur van Kaamp It Petgat, burgemeester Van de Nadort en Bertien Minco, de direkteur van Herinneringscentrum Kaamp Westerbork. D’r weren ok bi’jdregen van leerlingen van OBS De Blesse en de lerer geschiedenis van et Linde College in Wolvege. Butendat was d’r de tenielveurstelling Sjiwwe voor Sobibor van jongerentheater Roestvrij. Tussendeur wodden d’r prachtige lieden zongen deur Maarten Peters uut zien liedecyklus Bevroren tranen. Wat kan die man toch mooi zingen! Nao de kaddisj van de rabijn van Zuudlaoren, die we staonde anheurden, wodde de indrokwekkende bi’jienkomst ofsleuten. Hieronder een foto die ‘k maekt hebbe van et monement an de Nieksweg. In et bossien op ‘e aachtergrond ligt et vroegere kaamp.