Johan Veenstra
Stellingwarver schriever en verteller

Harm en Roelof

Plaetst op 3 april 2022.

Ik bin vandemorgen even veur negen ure van huus gaon en was vandemiddag even nao vier ure weer thuus. Ik hebbe Fettje vandemorgen anhaeld in Noordwoolde en we bin eindelik es weer naor een optreden van et illustere Drentse kabberetduo Harm en Roelof west in pannekoekeboerderi’je ’t Maotie in Gasselte. Veur de coronatied gongen we ieder jaor naor heur toe. Mar ja, doe lag de zwik d’r henne en konnen we niks meer. Mar now kon et eindelik wel weer! Heerlik! We hebben even gezellig mit de beide manluden praot. De zael zat trouwens vol en et was weer as vanoolds. Ze hadden now ok een peer lieties over die ellendige coronatied. Een slim ontroerend lietien over een oolde vrouw in een verpleeghuus die inienend gien vesite meer krigt. En dat snapt ze mar niet… Waor is Jans toch? Wat zol d’r wezen? Het ze wat verkeerds tegen him zegd? Zol hi’j kwaod op heur wezen? Zol Jans misschien dood wezen en dat ze heur dat niet durven te vertellen? Of zol et oorlog wezen? Wat het d’r an et begin van de coronatied een ellende west in de verpleeghuzen en zo… Et was meensonterend. Nao de veurstelling van Harm en Roelof hewwe lekker eten bi’j ’t Maotie. Ie kriegen daor goed zat! Bi’j et votgaon hullen een man en een vrouw oons staonde. De vrouw vreug as ik Johan Veenstra was of iene die daor slim op leek. Ze woonden in Spier en weren vroeger de beheerders west van verzorgingshuus ’t Beurtschip op ‘e Smilde en daor bin ik dus meerdere keren west te vertellen. Mar… dat is wel twintig jaor leden! Fettje en ik hebben de smaek now weer hielemaole te pakken, dat we gaon vandaege over een weke weer tegere op stap.

Doe ‘k thuuskwam was d’r een mailtien van een vrouw uut Sunt Anneperochie. Ze schreef dat ze mit groot genoegen Et liek in de Lende lezen hadde. Ze mailde o.e.: Ik haw it boek mei in protte nocht en wille lêzen. Myn kompliminten. Ik hoopje dat der meikoarten wer wat fan jo útkomme sil. Now, dat zit d’r drekt nog niet in. Deur de burn-out klaachten he’k de hiele winter niet an een ni’j boek warken kund. Daor ha’k gewoon te min energie veur. Mar… et komt wel weer. Van dit soort mailties wor ik altied hiel bliede. En now komt Boer zuukt vrouw mit boer Jouke vanaovend ok nog. Wat een mooie dag!