Hadderwiek

Ik bin vandaege mit de trein naor Hadderwiek west. Wat bluuien de krenten overal mooi. Et is een prachtig gezicht. Op et perron in Stienwiek he’k, krek as vleden weke zundag, al weer Chinezen zien. Et zal in Gieteren wel weer drok wezen. Ik was nog nooit in et centrum van Hadderwiek west, mar dat is een mooi stattien mit een boel mooie, oolde gebouwen. Ik hebbe daor et Marius van Dokkum Museum bekeken. Prachtig! Marius van Dokkum is een geweldige schilder die deur een protte meensken wardeerd wodt. Dat dee wel blieken, want et was d’r hatstikke drok. De schilder zit ien keer in de weke in zien museumatelier te schilderen. Zien serieuze wark het een protte weg van et wark van Jopie Huisman en Henk Helmantel. Dat weren grote veurbeelden veur him, mar hi’j kan et krek zo goed as zien veurbeelden. Zien humoristische wark vien ik geweldig. Zoks ziej’ nargens. Mit een grote glimlach lopen de meensken deur et museum. De man lat de meensken zien hoe as ze binnen mit al heur eigenaorigheden. En dan bi’jtieden wat uutvergroot. Schitterend! Ik hebbe nao et museumbezuuk wat eten en drinken had in kaffetaria De Poort. Weeromme in de trein zag ik in ’t Harde allemaole militaire voertugen en tanks staon. Een vrouw in de trein maekte daor foto’s van. As ze zoks in Ruslaand of China daon hadde, zat ze now al in de gevangenis. Ik hebbe verschillende foto’s van schilderi’jen van Marius van Dokkum maekt. Hieronder een veurbeeld. Dit schilderi’je hiet Turbo. Een vrommes op een elektrische fiets jacht, goed richting angevende, de bocht omme. Ze wodt verbaosd naokeken deur twie oolde mannen op een baankien, daor lege blikkies naost liggen.