Gerard Nijenhuis

Vandemorgen he’k eerst naor de Stellingwarver Schrieversronte in Berkoop west om boeken op te haelen veur de verkope, want dat moet vanzels wel deurgaon. Daornao bin ‘k naor vekaansiepark De Roggebarg in Appelsche gaon veur mien coronaprikkien. Mien veurige buurvrouw zat daor ok as hulpe en d’r leup nog meer volk uut Ni’jhooltpae omme. De veurige coronaprikken he’k indertied in Et Vene had en ien keer in Drachten.

De Drentse schriever Gerard Nijenhuis is gister op 91-jaorige leeftied wegraekt. Hi’j wodde d’r de laeste jaoren al niet beter op, mar toch schrok ik van et bericht. Ik bin een groot liefhebber van zien wark en hebbe al zien romans en ok verschillende dichtbundels van him. Hi’j schreef zowel in et Drents as in et Nederlaans. In 1987 kreeg hi’j de Kulturele Pries van Drenthe en in 2018 wodde hi’j Ridder in de Odder van Oranje-Nassau. Doe Gerard in 2012 tachtig jaor wodde kwam in et gemientehuus van Gieten zien bundel 80 gedichten uut. Ik was daor die dag bi’j en kocht die bundel netuurlik. Gerard schreef d’r doe in: Voor Johan Veenstra, die ik zéér bewonder! In 2018 kwam de biografie Dat ik besta komt door de taal uut, die over zien leven schreven wodde deur Lukas Koops. En ja, op 1 september 2006 kreeg Gerard et eerste exemplaor van mien autobiografische roman Een brogge van glas in oons mfc De Ni’je Stienze in Ni’jhooltpae. Zie de foto hieronder. Op 10 juli van dat jaor schreef hi’j mi’j al een brief over dat boek. Die brief begint zo: Beste goede schriever, Johan, Je boek heb ik met veul aandacht lezen – het ontroert mij. Ik vin het moedig – je bint striedbaor en tooglieks vol geveul. Een hiele goeie en alderaorigste Drentse schriever is d’r now niet meer en dat is een slim droevige konstetering.