Johan Veenstra
Stellingwarver schriever en verteller

Fietsen (5)

Plaetst op 24 april 2022.

Vannaacht he’k veur de twiede keer in kotte tied dezelde droom had. Ik moet in die droom weer an ’t wark of naor een schoele om een studie te volgen. Et liekt me beide verschrikkelik. Ik wete in die droom niet wa’k moet. Ik bin d’r kompleet mit an. En dan schiet ik wakker en lig ik zuver nog even nao te daenken wa’k toch moet. Mar dan dringt et besef deur da’k een man van in de zeuventig bin en dat d’r maondeliks aow en een fluttien pensioen bi’jschreven wodt daor a’k me zoe’n betien van redden kan. Dat ik kwam zodoende toch opgeruumd van bedde en zag doe een vervreten moes aachter et ledekaant liggen. Poes is dus nog wel aktief an ’t wark. In de loop van de morgen bin ‘k op ‘e fiets stapt veur een fietstocht van goed veertig kilemeter. Ik bin bi’j de Lende langes naor de Driewegsluus reden. Vleden weke he’k daor niet eten omdat et d’r zo allemachtige drok was. Et was d’r now ok wel drok, mar ik hebbe d’r now wel eten. D’r zat een vrouw uut Ni’jhooltpae an een taofeltien op et terras van et paviljoen en daor bin ‘k bi’j zitten gaon. Zi’j was daor ok op ‘e fiets. Ik hebbe een brotien waarme bienschinke en een bakkien drinken had. En… we hebben oe zo genoeglik praot. Wie die vrouw was? Ik vertelle hier veerder niks over. Mien kontakten mit vrouwluden hool ik liever mar privĂ©. Nao et eten bin ‘k over de Scheenesluus fietst. Wat bluuit et raopzaod mooi en de staankhoorns bluuien ok al. En de kestanjes! Ik mos weeromme tegen de wiend in en d’r ston vandaege een best stok wiend. Ik bin dus niet deur de kaele Braandemeer gaon, mar deur Ooldetriene en Sunnege naor Wolvege. Daor he’k bosschoppen daon en mit volle fietstassen bin ‘k weer thuuskommen. Hieronder nog een foto van vandaege. Zo mooi bluuit ien van mien tuunasalia’s!