Eupen Stal (13)

Ik zat vandemorgen veur half negen al op ‘e fiets. Wat was et om die tied lekker fietsweer! Over dat prachtige Lendepattien bin ‘k naor Wolvege west om bosschoppen te doen en boeken in te leveren bi’j de biebeltheek. Vandemiddag zat ik weer op mien vaaste plakkien op ‘e Eupen Stal. Ik was daor vandemiddag mit Francine, die hadde zaelwaacht. Ik hadde docht dat et now drokker wezen zol, now de slimste waarmte veurbi’j is, mar dat was hielemaole niet zo. Verschillende meensken zeden disser daegen tegen me dat ze vleden jaor zo geneuten hadden van mien videofilms mit gedichten die doe in de oolde baankkluus en de grote zael van et Schrieversrontegebouw te zien en beluusteren weren. Een man uut Waoteren nuumde dat vandemiddag ‘índrokwekkend’. Dat is mooi. Wat ok zo mooi is, is et kri’jen van verschillende haenen. Of zol iene haene dat doen? Elke dag mar weer. Et past bi’j dat mooie, oolde dörp. Et geft een soortement nostalgie naor vroeger.