Et Vene

Vandemiddag wa’k in Et Vene om de verjaordag van Jacob mit te vieren. Et was hiel genoeglik en de happies en draankies weren slimme lekker. Ik hebbe mar flink wat opeten, dat schilde vanaovend thuus weer een plakkien bolle. Ie moe’n et wel uutzuken in disse dure tied. Ik was daor vandemiddag in wezen onder eigen volk. We weren daor mit ’n zessen en vufe d’r van kwammen (oorspronkelik) uut Ni’jhooltpae! Hieronder nog een foto die ‘k vandemorgen maekt hebbe. Mien eerste lidkaktus bluuit! De eerste van zeuven. Disse witte is zo groot dat hi’j op gieniene veensterbaank meer past. Hi’j staot dus al jaoren boven op ‘e overloop, bi’j de trappe. Ik hebbe him vanuut de hal op petret zet!