Eervolle vermelding

Et Friesch Dagblad vreug een schoffien leden om veurjaorsgedichten op te sturen. Ik doe zoks haost nooit, mar ik hebbe in dit geval wel een gedicht opstuurd. Dat gedicht Sturken het een eervolle vermelding kregen. D’r bin mit mekeer 82 gedichten opstuurd, d’r bin d’r 7 van uutzocht en die stonnen gister in de kraante. Daor was Sturken dus ok bi’j. As d’r dagboeklezers binnen die et Friesch Dagblad lezen en d’r veerder toch niks mit doen… Ik zol de bladzieden mit die zeuven gedichten wel graeg hebben willen. Gisteraovend he’k lekker vertellen kund op ‘e Blesse veur een twintig meensken. Ik vun et slimme aorig dat tuunman Arnoud vanuut Steggerde kommen was om naor me te luusteren. Doe ‘k thuuskwam ha’k twie iekmulders in de hal. Iene was dood. Was dat poes zien wark? De aandere leefde en die he’k weer butendeure brocht. Ik vien et elk jaor prachtig a’k de iekmulders weer zie. Dan is et echt veurjaor! Veur de meensken die heur Stellingwarfs minder an ’t wodden is: sturken bin ooievaars en iekmulders bin meikevers.

Vandaege he’k een heerlike fietstocht van 46 kilemeter maekt. Ik bin bi’j de Lende langes naor de Driewegsluus reden en doe naor Ooldemark. Onderwegens zag ik een peer zwannen mit zeuven jongen. Wat prachtig om te zien! De varkenties beginnen now overal te bluuien en hier en daor stonnen de baarms vol koekoeksbloemen. O ja, varkenties bin gele lissen. In Ooldemark he’k op et terras van resteraant Hof van Hollaand lekker eten en drinken had. Ik hebbe een twaelfuurtien had (een koppien tomatesop, een plakkien bolle mit een kroket en een plakkien bolle mit schinke, keze en een bakt ei). Doe bin ‘k over de Sas naor Wolvege fietst, daor he’k wat bosschoppies daon. En doe bin ‘k naor de eupening van de tentoonstelling mit wark van Sigrid Hamelink west in heur Wonderkaemers in et Batavushusien in Ni’jhooltwoolde. D’r bin o.a. prachtige beelden te zien van meensken die in de knoei zitten. Veurbeelden zat in oonze saemenleving daor mit meensken ommesprongen wodt asof et nommers binnen. Anneke Betten uut Berkoop eupende de tentoonstelling. Nao ofloop hewwe mit mekaander in de tuun zeten mit lekkere happies en draankies. Ik zat tussen Minke Postma en de vrouw van beeldhouwer Guus Hellegers in. Hieronder een foto die ‘k vandemiddag maekt hebbe van et Veerhuus an et Mallegat in Ooldemark. Hier daenk ik altied an et lietien Aan d’ oever van de IJssel staat een veerhuis,//daar woont een meisje, Greetje is haar naam.