Droom

Op 23 december he’k mien booster haeld in Drachten en even laeter he’k een ni’je QR kode anvraogd daor die booster ok op angeven staot. Aj’ dat allegeer niet doen kuj’ nao verloop van tied niet meer in museums en resteraants en zo. Ik hadde d’r gister zodoende drekt vertuten van. Zowel in et museum in Ni’j Dordrecht as bi’j Van der Valk in Wolvege wodden de QR kodes sekuur konterleerd. Bi’j Van der Valk kwam d’r een vrouw op me of die me zee dat ze mien kollum Seriemoordener over de moorddaodige aktiviteiten van poes Marja in de Liwwadder Kraante van gister mit genoegen lezen hadde. Marijke uut Kollum mailde me naor anleiding van die kollum da’k et boek Een leeuw in huis van Abigail Tucker es lezen moeten zol. Ik hebbe een hiele protte poezeboeken, mar dit boek ken ik niet. Evert mailde me vandaege dat hi’j ok geneuten hadde van de kollum, mar dat een katte now ienkeer een roofdier is. Now ja, in dit geval wel een lief roofdier, mar toch…

En doe droomde ‘k vannaacht weer es mal. Ik drome vaeke mal, ik wol dat dat aanders was. Vannaacht droomde ‘k da’k weer naor de ulo mos. Op mien leeftied! Ik vun dat indertied toch al niet zoe’n mooie tied, mar dan zuj’ dat op je oolde dag nog es een keer mitmaeken moeten! Mar ik gong d’r wel op ‘e elektrische fiets henne. Et was in Tuundörp, op et oost van Wolvege. We zatten butendeure, op een terras veur de schoele. Et was mooi weer. De lerer was een veertiger mit een snor. Ik kende die man niet, hi’j mi’j wel. Et ienige aorige was dat kammeraod Jelle uut Sneek d’r ok was, die zat bi’j mi’j in de klasse. Hi’j was daor ok op ‘e elektrische fiets. En doe scheut ik om kwat veur zesse wakker. Stel toch es dat dit waor west hebben zol. Dan trof ik et nog da’k nooit uut Ni’jhooltpae weggaon bin. Mar Jelle is in Sneek terechtekommen. En aj’ dan op je vuvenzeuventigste daegs weer op ‘e fiets naor de ulo in Wolvege moeten… Mien hemel nog an toe, dan hadde hi’j toch ok beter in Ni’jtriene blieven kund.