Doe en denk als een kat

Doe ‘k vandemorgen wakker wodde, lag d’r een dooie moes in mien slaopkaemer. Netuurlik markt poes da’k me lange niet fit vule en dit was gewoon even een kedogien. Mar ik hole now ienkeer niet van dit soort kedogies. Mar maek poes dat mar es dudelik… Doe ‘k lessend in et ziekenhuus lag, kreeg ik van Anke as kedogien et boek Doe en denk als een kat 101 levenslessen van Stéphane Garnier. Een prachtig boek. Netuurlik weet ik al lange dat poezen vule verstaandiger binnen as meensken en vule meer kunnen. Poes gaot wiethoevaeke op een dag bi’j zien bakkien mit brokkiess en et dan iederkeer een klein betien. Zol dat veur meensken ok niet vule beter wezen? En poes kan zonder een anloop te nemen zomar op ‘e veensterbaank springen. Dat is wel vier keer zien eigen hoogte. Wi’j zollen dan zonder anloop zomar op et dak van een huus springen moeten kunnen. Wie kan  dat? In et boek staot de mooie zin: Als je kat bij je slaapt, wordt je wakker met een glimlach om je lippen die de hele dag niet meer verdwijnt. Now ik even wat koorsig bin is et krek even aanders, mar toch… Bi’j mi’j op et husien hangt een bottien mit de tekst: Ein Leben ohne eine Katze ist möglich aber sinnlos. Dat he’k ooit kocht in een winkeltien in Hooksiel. Et is een grote waorhied.