Dikke daarmonderzuuk

Ex-kollega Jan uut Wolvege het me vandemorgen naor et ziekenhuus brocht en vandemiddag weer ophaeld. Et leup allemaole beheurlik uut. Ik hebbe daor eerst wel een ure op bedde legen veurda’k an de beurt was. Et was mooi da’k zuster Renata uut Wolvege weer trof. We kun dan mooi een schoffien Stellingwarfs praoten. Ze is op et ogenblik doende en lees al mien boeken. Heur vader Piet zat vroeger mit me op ‘e ulo. Mar dat is verhipt lange leden. Ik hebbe trouwens tegen iederiene Stellingwarfs praot. Ok tegen de internist die et onderzuuk dee. Een peer jaor leden he’k zegd dat zi’j Fries tegen me praoten kon en dat ik dan Stellingwarfs weerommepraoten zol. Et komt d’r op daele dat ik inderdaod Stellingwarfs praote en zi’j Nederlaans weeromme. Kom op, Friezen, zo komt et niet goed! Een man die in een bedde bi’j me langesreden wodde stak de haand tegen me op. Die kende me! Nao et onderzuuk moch ik, doe ‘k weer uut de soeze was, een koppien thee en twie plakkies bolle. Heerlik! Ik drinke now een protte, want ik bin allemachtig vule vocht kwietraekt. Ik verraege iederkeer van de dust. De dikke daarm zag d’r van binnen goed uut. De dokter hadde et over een mooie, deurgaankelike daarm. De kommende maendag wodt et spannender, dan he’k een gesprek op ‘e ofdieling chirurgie angaonde de dunne daarm. Ik geve me now daele, want twie van die onderzuken zo vlak aachter mekeer kosten wel wat energie.