Diggels

Ik hebbe gisteraovend lekker vertellen kund in Willemsoord. De leden van de vrouwludeverieninge Wilhelmijn weren vroeger ansleuten bi’j de plattelaansvrouwluden. In de tachtiger en negentiger jaoren van de veurige ieuw en begin disse ieuw bin ‘k een keermennig bi’j heur west te vertellen in resteraant De Stien. Doe vertelde ik nog veur een zael vol, gisteraovend veur twintig vrouwluden in Et Kloniehuus. De vrouw van de navigaosie kon dat niet iens goed vienen, dat ik mos nog twie vrouwluden anschieten die daor op ‘e diek leupen. Ik was d’r vanzels al wel vlakbi’j. In Willemsoord vertelde ‘k gisteraovend dus veur een koppeltien vrouwluden, vanaovend veur een iets groter koppeltien manluden. In resteraant Diggels in Westerbork ma’k vertellen veur de Heren van Bork. In 2018 bin ‘k ok bi’j heur west te vertellen. Die manluden eten daor en ik mag twie keer een half ure vertellen. Dat optreden in 2018 za’k nooit vergeten. Onder et vertellen vul daor een hiele staepel bodden an diggels op ‘e vloer. Et was een vreselik kebaol. En dan hoej’ dus niet veerder te vertellen mit et verhael daor aj’ mit doende weren. Dat wil dan niet meer, dan is alle konsentraosie in ienkeer vot. Ik mag hopen dat ze daor vanaovend niet nog een keer zokke malle fratsen uuthaelen.