Dieredokter

Ien keer in et jaor krigt poes Marja een kaorte over de post. Dat is altied weer een gruwelik bericht. Poes moet dan bi’j de dokter kommen veur de jaorlikse inenting tegen malle ziekten en krupties. Dat ik hebbe poes vandemorgen in een soort verrassingsanval grepen en in een dreegbere bak drokt en naost me in de auto zet. Et gejammer begon drekt. Een klaegelik gemiauw dat de hiele lange rit naor Noordwoolde duurde. Ik kriege dan altied votdaolik een groot schuldgevuul. Poes kikt me al mauwende mit grote ogen an en ik wete wat hi’j daenkt. De man die me aanders altied heerlike brokkies en snupies geft, me aait en mooi mit me ommepraot… Die man is dus tot disse vreselike dingen in staot. Meensken bin dus nooit te vertrouwen. Daor het poes geliek an en ik wete dat. In Noordwoolde het poes een injektie kregen, hi’j het op ‘e weegschaole west en de dokter het him beluusterd. Vervolgens kon de rekening deur mi’j betaeld wodden. Op ‘e weerommereize het poes weer klaegelik miauwd, ietsien minder as op ‘e hennereize. Dat wel, mar toch… Doe we thuus weren he’k poes lekkere snupies van Whiskas geven as een soortement troostoffer. Poes het me es ankeken en is doe de trappe oplopen en is in alle rust op ‘e overloop liggen gaon. Even niet al te dichte bi’j meensken in de buurt, want ie weten et mar nooit. Mar we hebben dit jaorlikse cirkus in ieder geval weer had.

Hieronder nog een foto van gister. Jan en Durkje stuurden me disse foto toe. Hier bin ik an et vertellen in resteraant Bruiss. Ik hebbe waorlik nooit ontdekt da’k daor gister op petret kommen bin.