De worstelaar

Ik hebbe et boek De worstelaar van Sander Terphuis lezen. Terphuis woont in Veenwoolden. Hi’j wodde in Iran geboren en hiette oorspronkelik Ahmad Qeleich Khany. In dit boek vertelt hi’j zien levensverhael. Mooi om te lezen! Hi’j hadde een lastige jeugd en kon en kan slecht zien. Hi’j was hiel goed in wostelen. Hi’j moch veur zien laand naor de Wereldspeulen veur handikapten in Nederlaand. En doe is hi’j ontkommen en het hier asiel anvraogd. Zo ontvlochtte hi’j et de hieltied strenger woddende laand onder leiding van ayatollah Khomeini. Khany trouwde mit een Friezinne, wodde aktief in de PvdA, en veraanderde zien naeme in Sander Terphuis. Kan et Nederlaanser? Hi’j het et zels trouwens nooit over Iran. Hi’j schrift in zien boek: Perzië roept positieve beelden op van romantiek, schoonheid, rijkdom, tapijten en Farah Diba. Ik noem mijn vaderland dus bij voorkeur Perzië.

Et was vandaege een misse dag in Berkoop. Deur alle regen kwammen d’r mar weinig meensken. Dat betekende ok dat et mit de verkope niet goed gong. Zoks is hatstikke zunde, want op die meniere kwammen d’r niet zovule centen op et klied veur de Stichting Nobilis en de Stellingwarver Schrieversronte. Want ja, daor doen we et veur. Morgen wodt et hopelik weer een betere dag. Hieronder een foto die gister van me maekt is deur Alie van den Bosch. Ik bin drok an ’t signeren!